Agata w swojej powieści przenosi nas do świata Starożytnego Egiptu. A dokładnie do Teb nad Nilem. Główna bohaterka, Renisenb, po śmierci męża wraca ze swoją małą córeczką do domu swojego ojca, Imhotepa. Ma nadzieje, że jej życie będzie takie same, jak było dawniej, przed tym, jak wyszła za Khaya. Żyje w spokoju z braćmi, bratowymi i babką do czasu, kiedy z paromiesięcznej wyprawy do domu wraca jej ojciec. Z konkubiną Nofret, którą poznał w podróży. Żaden z domowników nie lubi Nofret i wynikają z tego kłótnie i nieporozumienia. Kiedy Imhotep znowu wyjeżdża w interesach, Nofret ginie spadając ze skały. Jej śmierć pociąga za sobą kolejne. Nie wiadomo, kto będzie następny. A Renisenb znajduje w swojej skrzynce na biżuterię klejnoty należące do tej, od której wszystko się zaczęło...
Książka jest bardzo wciągająca i potrafi nieźle zaskoczyć. Człowiek jest już prawie pewien rozwiązania zagadki, już wydaje mu się, że zna zakończenie, że wie, kto jest mordercą. A okazuje się, że prawdziwego zbrodniarza nawet się nie podejrzewało, bo wydaje się, że nie miał powodu, czy miał żelazne alibi. I to bardzo lubię w książkach Agaty Christie. Bo każda jej książka nieźle zaskoczy. Nie mam żadnych zastrzeżeń, dlatego oceniam ją na 10.
Ola
